یا جاری اللصیق ...

منی که زیباترین چشمان دنیا را در صورت پسرک سیزده چهارده ساله ی راه تو دیدم ، بی آلایشترین محبت را از موکبدار عزای تو چشیدم ، خالصانه ترین دوست داشتن را در اولین هم قدمیهای سمت تو فهمیدم ، دردناک ترین درد را در کوچه پس کوچه های شهر تو کشیدم، شیرین ترین رطب را از دستان خادم تو چیدم ، معنای اشک را در موکب رضای تو فهمیدم ... چطور طمع دوباره ی تو را نکنم ؟ ما فقط حلوای تو را چشیدیم و این بود . او که محبت تو را چشید ببین چه میکند ...