قلبم از صبح تیر میکشد

درد

حسرت برای بی تو بودنها

پایان

Ascolta

جان من وقتی خودم شاد نیستم چطور می‌تونم کسی رو شاد کنم ؟ وقتی دل خودم امن نیست چطور می‌تونم جلوی آشوب تو دل عزیزامو بگیرم.منظورم امنیتیه که از دل قد افلح المومنون بیرون بیاد ...که ایمانم ، دل امنم بسته به این چند آیه ... که نیست ... که انگار گم شدم تو فکرا و صداها ، تو هر چی که اسمش لغو بود و اعراض ازش مرد می‌خواست ... هنوز هم ...

دلواپسیهامو بگیر از من

پ ن: عنوان قطعه ایست از لودوویکو اینودی

حق شناس

«آیت الله حق شناس :
اگر از امیرالمومنین (ع) بپرسی که چرا دنیای من درهم ریخته؛ حضرت میفرماید: (مَنْ اصْلَحَ أَمْرَ آخرَته اصْلَحَ اللَّهَُ له امر دُنیاه) هرکس امر آخرت خود را اصلاح کند، خداوند امر دنیایش را اصلاح میکند. پس برو آخرتت را اصلاح کن. اگر بیچارگی ها و مشکلات زندگی ات باقی مانده، معلوم میشود که آخرتت را خراب کرده ای»

و من عمیقأ به عکس نقیض این جمله ایمان دارم . راه رسیدن به خدا غیر از عبور از نفسانیات ، پا روی سستی ها ، هوس‌ها و عادتها گذاشتن نیست . مگر میشود کسی پا روی همه ی اینها بگذارد و دنیایش آباد نشود ؟ دنیای ما را مثل آخرتمان همین عادتهاست که می‌سازد . هر که دنیایش را نتوانست بسازد ، آخرتش را هم نساخته

.

دامن گیر یک گناه

بعضی را هم انگشت نشان میکنند که به چه جرمی گرفتار آتش شدی ؟

به یک گناه ، تنها به یک گناه دامن‌گیر که شومیش وجودم را فرا گرفت . همین

پاسبان حرم دل

امان از ساعتی که قلب‌ها مورد سوال قرار گیرند

از مردانگی ها

 روز مرد مبارک :)

...

نه در مسجد گذارندم که رندی

 نه در میخانه کاین خمار خام است

 میان مسجد و میخانه راهیست 

غریبم عاشقم آن ره کدام است

و ما خلقت الجن و الانس الا لیعبدون

می‌گفت عرب جاهلی کلمه ی «عبد» رو برای مواقعی استفاده می‌کرد که وقتی فردی تو صحرا به خارستان می‌رسید و خاروخاشاک و بته ها رو کنار می‌زد تا راه خودشو  باز کنه میگفتن ، عَبَدَ . یعنی موانع جلوی راهشو زد کنار تا راهِ رفتنش باز شه. 

چقدر ما عبدیم واسه اومدن و موندن تو راهت ؟