یا جاری اللصیق ...

✅ یک آیه از جزء 18

 و الَّذینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ (3 مؤمنون)

 و آنان که از [هر گفتار و کردارِ] بیهوده و بی فایده روی گردانند.

🔸 لهو و لغو

اگر ما این مجموعۀ زندگى و این مجموعۀ مرتبط و منسجم را در نظر گرفتیم، لهو و لغو در این مجموعه، با لهو و لغو در یک مقطع جدا و منقطع‏ از مجموعه‏ ها، مفهوم متفاوتى پیدا مى‏ کند.

در این آیه‏  لغو را با سنّت نمى ‏سنجند، که لغو را با اهداف مى‏ سنجند. 

حجى که با هدف حسین نخواند، لغو است، حتى ذنب است. 

خوب دقت کنید❗️

◽️ اعراض از هدف، لغو را معنا مى‏ کند؛ 

یعنى اگر تو مى ‏خواهى ببینى این کار لغو است یا نه، درست است یا غلط، باید ببینى با هدف تو هماهنگ است یا نه. 

این ارتباط تنگاتنگ در این مجموعه زنده، با هدف، لغو را مشخص مى ‏کند؛ یعنى عامل مشخص کننده عمل در این شرایط، تنها سنت ‏ها و حدود شرعى قضیه نیستند، بلکه اهداف تو هستند که وضعیت تو را مشخص و روشن مى‏ کنند و اینجاست که اگر آدمى بخواهد بسنجد و بفهمد باید این چنین مجموعه ‏اى را با هم بسنجد.

🔻 ما خیال مى ‏کنیم که‏ سنت‏ و استحباب عمل ما را از لغو مى ‏رهاند در حالى که‏ لغویت‏، با جهت‏ مشخص مى ‏شود. مادام که هدفى و طرحى و برنامه ‏اى نباشد خوبى‏ هاى تو لغو است و حتّى واجبات تو در جاى خود ننشسته و حج تو به نفع یزید تمام شده و طاعات تو، قدرت‏ هاى شیطان را بهره‏ مند ساخته است. بى ‏جهت نیست که در این سوره‏ با این تعبیر، از لغو سخن مى ‏گوید: 

🍃والَّذینَ هُمْ عَنْ اللَّغْوِ مُعْرِضُون🍃

نمى ‏گوید الذین هم عن اللغو مجتنبون؛ از اجتناب و کناره ‏گیرى و ترک سخن نمى ‏گوید. از اعراض سخن مى‏ گوید و اعراض و اقبال، لازمۀ توجه و عدم توجه به جهت و هدف است. حد لغو با اعراض از جهت، مشخص مى ‏شود.

🔸 خدایا! به حق محمد و آل محمد، بحق محمد و آل محمد، بحق محمد و آل محمد، در این شب قدر عنایتى کن که به زندگى منسجمى برسیم!

زندگى ‏اى که معارف ما، آمال ما، احوال ما و اعمال ما در آن با هم گره بخورند و لغو و ذنب ما در این مجموعه معنا شود.

الآن، وقتى که مى ‏خواهیم گناه‏ ها را جمع بندى کنیم به چیزهاى محدودى مى ‏رسیم، مى‏ گوییم این گناه است، در حالى که در آن نگاه، هر چه که تو را به هدف‏ نرساند گناه است؛ «انَّما تَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْثاناً » (1) آنچه جز خدا باشد وثن است. هر چه را جز خدا بپرستید وثن مى ‏شود.

این نگاه مجموعى است که وضعیت عمل من را مشخص مى ‏کند.

🚩 به یکى از دوستان گفتم نمى ‏خواهم خوف و حذرى را که در دل تو هست بردارم ولى واقعیت امر این است که ما در این شب ‏هاى احیا، اول باید از طاعتمان استغفار کنیم. بگوییم خدایا! این نمازها و روزه ‏ها مال خودت! ما هیچ کارى با اینها نداریم. صاف و پوست کنده مى ‏گوییم ما با همه بدى ‏هایمان آمده ‏ایم و با همه خوبى ‏هاى تو مى ‏خواهیم برگردیم! غیر از این هم حرف حساب سرمان نمى ‏شود!

🔻 بحث این نیست که من غیبت کرده ‏ام، من توبه کرده ‏ام ...، بحث این چرت و پرت‏ ها نیست. نماز من با او نبوده، در نمازم 500 تا زن گرفته‏ ام، 5000 تا معاشرت داشته‏ ام، 6 تا دعوا کرده ‏ام، چند دفعه کلانترى رفته ‏ام.

چه نمازى⁉️

اگر کسى با شما این گونه حرف بزند، نمى ‏پذیرید، به تعبیر خداوند «لَسْتُمْ بِآخِذیهِ الّا انْ تُغمِضُوا فِیه‏ » (267 بقره) 

اگر کسى با خود شما اینگونه برخورد مى‏ کرد، قبول نمى ‏کردید، مگر با چشم پوشى و غمض عین ...

◽️ بحث این است که ما فقیریم، ما عاجزیم، ما دستمان خالى است.

امروز جاهل هستیم نمى ‏فهمیم که این کفش ‏ها براى ما کوچک شده، فردا که مى‏ خواهیم حرکتى بکنیم و گامى برداریم، مى‏ بینیم ذلیل هستیم، مى‏بینیم ماندگاریم!

با همه گرفتارى آمدیم، هیچ نداریم.

به این طرف و آن طرف نگاه مى ‏کنم مى ‏بینم هیچ ندارم. 

خیال مى ‏کنم علمى دارم، عشقى دارم، حالى دارم، فردا مى ‏بینم این ‏ها همه به اندازه من هم نبودند تا چه رسد که به اندازه او.

آدم خجالت می کشد❗️

______________________________

(1) آیه 17 عنکبوت

وثن با صنم تفاوت دارد؛ 

صنم بتهاى سنگى و چوبى و ... را مى ‏گویند اما وثن نام هر معبودى غیر از خداست هر چند حسى نباشد؛ مانند بت دنیا و بت نفس و ....

#آیات_منتخب_ماه_مبارک 96

📚 برگرفته از کتاب خط انتقال معارف، ص 101 - 103 

و درسهایى از انقلاب (قیام)، ص 183 #استاد_صفایی