۹۶/۰۶/۰۳ ۱۰:۳۰:۲۸
إِنَّ الْإِنْسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا ...
همه ی شعرای شعرا تو طول تاریخ و ناله هاشون از فراق و غم و غربت و جدایی ، از رو شکم سیری داشتن سلامتی بوده . آدم تازه وقتی سلامتی فقط واسه چند روز از کفش میره میفهمه چی داشته و چیا نداشته ...
بعد نوشت : اشتباه کردم ... جانت که به جانی وصل باشه، سلامت و بیماری توفیری نمیکنن. همیشه نگرانشی ...
۹۶/۰۶/۰۳